tijdloze.rocks

Autobahn is het vierde studioalbum van de band Kraftwerk uit Düsseldorf. Het verscheen in november 1974.

Later werd het vooral bekend door de titelsong, die als sterk ingekorte radioversie hoog in de Britse en Amerikaanse hitlijsten kwam. Het album was met internationale top-10 vermeldingen zeer succesvol en is zo een van de bekendste werken van de band en geldt ook als een markante manifestatie van de ontwikkeling van de naoorlogse Duitse cultuur.

Het titelnummer van het album betreft een geluidsuitbeelding van een rit met een personenauto over de snelweg. De oorspronkelijke LP-versie van het nummer neemt een gehele kant van de oorspronkelijke grammofoonplaat in beslag en duurt ruim 22 minuten: een langere duur was destijds op een grammofoonplaat niet mogelijk. Dergelijke nummers kwamen in de jaren 70 sporadisch voor bij vaak als underground en als "niet-commercieel" aangemerkte groepen die het niet moesten hebben van radiohits. Van dit nummer werd echter ook een single-versie gemaakt, die bekend werd als een vroege hit in het genre elektronische muziek waaruit de Elektropop zou ontstaan.

Autobahn is the fourth studio album by German electronic music band Kraftwerk, released in November 1974 by Philips Records. The album marked several personnel changes in the band, which was initially a duo consisting of Florian Schneider and Ralf Hütter; later, the group added Klaus Röder on guitar and flute, and Wolfgang Flür on percussion. The album also completed the group's transition from the experimental krautrock style of their earlier work to an electronic pop sound consisting mostly of synthesizers and drum machines. Recording started at the group's own Kling Klang facility, but was predominantly made at Conny Plank's studio. Autobahn also includes lyrics and a new look for the group that was suggested by Emil Schult, an associate of Schneider and Hütter.

Most of the album is taken up by the 22-minute "Autobahn", featuring lyrics by Schneider, Hütter, and Schult. The song was inspired by the group's joy of driving on Germany's autobahns, and recorded music that reflected a trip emulating the sounds of a vehicle. The album's release in West Germany saw little press attention. "Autobahn" was released as a single and received airplay at a Chicago radio station, leading it to spread across the United States. In 1975, the song became an international hit and Kraftwerk's first release of their music in the US. "Autobahn"'s success led to the band touring the United States with new member Karl Bartos, who replaced Röder, followed by a tour of the United Kingdom.

Initial reception to Autobahn was mixed; receiving negative reviews, from Rolling Stone and Village Voice, who felt the music was inferior to earlier electronic music from Wendy Carlos and Mike Oldfield, and positive reviews that praised the title track as hypnotic and arresting for its imagery of driving on the autobahn. Critics from the Fort Worth Star-Telegram and Newsday included the album in their "Honorable Mentions" sections of their year-end lists. Retrospectively, the album has been unanimously praised; Simon Witter wrote in NME the album is of "enormous historical significance" and Simon Reynolds said the album is where Kraftwerk's music really starts to matter. Musicians of the 1970s and 1980s, including David Bowie, cited the album as a major influence.