tijdloze.rocks

Sir Duke is een song gecomponeerd en uitgevoerd door Stevie Wonder. Hij zong het voor het eerst op zijn album "Songs in the Key of Life" uit 1976. Het nummer werd op single uitgebracht en werd een hit in Amerika, waar het de eerste plaats in de Billboard Hot 100 haalde, alsook de eerste plaats in de Black Singles Chart. In Engeland haalde het de tweede plaats. Het kreeg in 1977 ook een Grammy Award in de categorie Best Male Pop Performance.

De song was een ode aan orkestleider en componist Duke Ellington ('Sir Duke'), maar de tekst verwijst ook naar andere jazz-grootheden: Ella Fitzgerald, Count Basie , Glenn Miller en Louis Armstrong. Ellington had een grote invloed op Stevie Wonder. Toen de bandleider in 1974 overleed, wilde hij een lied schrijven waarin hij musici eert die hem beïnvloed hadden. Later zou hij ook een ode brengen met "Master Blaster" (opgedragen aan Bob Marley).

Het nummer combineert funk met pop en jazz. Het opent in funkstijl met twee trompetten, een altsaxofoon en een tenorsaxofoon.

De artiesten die in het nummer speelden, waren Raymond Punds, Nathan Watts, Michael Sembello, Ben Bridges, Hank Redd, Trevor Laurence, Raymond Maldonado en Steve Madaio.

In 1995 nam Wonder het opnieuw op: het kwam uit op de live-plaat "Natural Wonder".

"Sir Duke" is a song composed and performed by Stevie Wonder from his 1976 album Songs in the Key of Life. Released as a single in 1977, the track topped the U.S. Billboard Hot 100 and Black Singles charts, and reached number two in the UK Singles Chart, his joint biggest hit there at the time. Billboard ranked it as the No. 18 song of 1977.

The song was written in tribute to Duke Ellington, the influential jazz legend who had died in 1974. The lyrics also refer to Count Basie, Glenn Miller, Louis Armstrong, and Ella Fitzgerald. Wonder re-recorded the song for the 1995 live album Natural Wonder.