Album

Blonde on Blonde

Album van Bob Dylan uit 1966.
Wikipedia (Nederlands)
Inhoud van Wikipedia met licentie Creative Commons BY-SA 4.0
Laatst geladen: 21/02/2025 23:13:00

Blonde on Blonde uit 1966 is het zevende muziekalbum van Bob Dylan en de eerste klassieke dubbelelpee in de geschiedenis van de popmuziek. Onder de veertien nummers bevinden zich enkele van Dylans bekendste: "Visions of Johanna", "Just Like a Woman" en "I Want You".

Bob Johnston was de producer en dertien van de veertien nummers werden opgenomen in Nashville, Tennessee. Het album verscheen op 16 mei 1966 en is wellicht niet eens het beste album van die dag, omdat op dezelfde dag ook Pet Sounds van The Beach Boys verscheen. Kenmerkend voor het album is, in Dylans eigen beroemd geworden omschrijving, "dat dunne, dat wilde kwikzilveren geluid", waar de artiest zo tevreden over was dat hij het in latere jaren herhaaldelijk opnieuw heeft proberen te bereiken. Blonde on Blonde wordt gerekend tot Dylans beste werk, sommigen beschouwen het als Dylans absolute meesterwerk: op de List of Rolling Stone's 500 Greatest Albums of All Times bezet Blonde on Blonde veelzeggend plaats nummer 9.

Blonde on Blonde steeg in de Verenigde Staten destijds tot nummer negen op de Billboard's Pop Albums chart; in Engeland kwam het album terecht op de derde plaats.

Blonde on Blonde is na Bringing It All Back Home en Highway 61 Revisited, allebei uit 1965, Dylans derde elektrische album, al klinkt het rustiger en gepolijster dan beide voorgangers. Jon Dolan van Rolling Stone omschrijft de muziek als een mengsel van rock-'n-roll, surrealistische ballades, Chicago blues en psychedelische country, en noemt verder nog de innovatieve songteksten en de epische lengte van veel nummers als wezenlijke elementen. De ervaren sessiemuzikanten uit Nashville hebben een essentieel aandeel in de sfeer van het album. De nummers overtreffen overwegend de 4 minuten speeltijd. De ballade Sad Eyed Lady Of The Lowlands duurt elfeneenhalve minuut en beslaat de hele vierde plaatkant. Kritiek is er geuit op de totale speelduur van het album, net iets te weinig om vier elpeekanten mee te vullen: het afsluitende lied duurt even lang als het afsluitende nummer van Dylans vorige album, dat de plaatkant met andere nummers deelt. Op grond van de niet erg genereuze speelduur van 72 minuten vermoedt Dylan-discograaf Clinton Heylin dat de opnamesessies nauwelijks onuitgebrachte nummers kunnen hebben opgeleverd, omdat vrijwel alles nodig was om een dubbelelpee te rechtvaardigen. Maar hij concludeert dat het resultaat "een van de weinige dubbelalbums uit de rock is die verschoond zijn van ondermaats opvulmateriaal", zij het met de kanttekening dat het lange slotnummer van ruim elf minuten niet genoeg is om in zijn eentje de hele kant vier te vullen.

Wikipedia (Engels)
Inhoud van Wikipedia met licentie Creative Commons BY-SA 4.0
Laatst geladen: 21/02/2025 23:13:00

Blonde on Blonde is the seventh studio album by the American singer-songwriter Bob Dylan, released as a double album on June 20, 1966, by Columbia Records. Recording sessions began in New York in October 1965 with numerous backing musicians, including members of Dylan's live backing band, the Hawks. Though sessions continued until January 1966, they yielded only one track that made it onto the final album—"One of Us Must Know (Sooner or Later)". At producer Bob Johnston's suggestion, Dylan, keyboardist Al Kooper, and guitarist Robbie Robertson moved to the CBS studios in Nashville, Tennessee. These sessions, augmented by some of Nashville's top session musicians, were more fruitful, and in February and March all the remaining songs for the album were recorded.

Blonde on Blonde completed the trilogy of rock albums that Dylan recorded in 1965 and 1966, starting with Bringing It All Back Home and Highway 61 Revisited (both 1965). Critics often rank Blonde on Blonde as one of the greatest albums of all time. Combining the expertise of Nashville session musicians with a modernist literary sensibility, the album's songs have been described as operating on a grand scale musically, while featuring lyrics one critic called "a unique mixture of the visionary and the colloquial". It was one of the first double albums in rock music.

The album peaked at number nine on the Billboard Top LPs chart in the US, where it eventually was certified double platinum, and it reached number three in the UK. Blonde on Blonde spawned two singles that were top-twenty hits in the US: "Rainy Day Women #12 & 35" and "I Want You". Two additional songs—"Just Like a Woman" and "Visions of Johanna"—have been named as among Dylan's greatest compositions and were featured in Rolling Stone's "The 500 Greatest Songs of All Time" list in 2003. In 1999, the album was inducted into the Grammy Hall of Fame, and was ranked number 38 in Rolling Stone's list of the "500 Greatest Albums of All Time" in 2020.